بررسی دیدگاه پرستاران در مورد عوامل خطر ساز امنیت بیمار وخطاهای دارویی و نقش عوامل محیطی درآن دربیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1386

  خلاصه   زمینه و هدف : خطاهای دارویی علاوه بر ناامن ساختن محیط مراقبتی، هزینه های زیادی را به سیستم بهداشتی- درمانی تحمیل می‌کند. با توجه به این که در اغلب مراکز درمانی پرستاران مسئول تجویز دارو هستند بنابراین می توانند نقش حیاتی در امنیت دارویی ایفا نمایند. لذا در این مطالعه دیدگاه پرستاران در مورد عوامل خطر ساز امنیت بیمار و خطاهای دارویی و نقش عوامل محیطی در آن در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1386 مورد بررسی قرار گرفت.   مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی، کلیه کارشناسان پرستاری شاغل در بیمارستان‌های رفسنجان در سال 86 که دارای حداقل یک سال سابقه کار بودند، به روش سرشماری انتخاب و عوامل خطر امنیت بیمار در دارو درمانی از دیدکاه آنها توسط پرسشنامه پژوهشگر ساخته در 4 دسته سازمانی، فردی، محیطی و دستورات دارویی مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی محیط و تجهیزات بخش از چک لیست استفاده شد. اطلاعات پژوهش توسط نرم افزار SPSS نسخه 5/ 11 و آزمون های آمار t ، مجذور کای، ANOVA و ضریب همبستگی تجزیه تحلیل شد.   یافته ها: از دیدگاه پرستاران مهم‌ترین عوامل خطر به ترتیب مربوط به عوامل سازمانی (94/3). فردی (57/3)، دستورات دارویی(55/3) و محیطی(3/3) بود. بارکاری زیاد پرستاران 1±2/4، خوانا نبودن خط پزشکان 1±18/4 ، عدم توانایی در محاسبات دارویی 2/1± 84/3، و خارج کردن قرص‌ها از بسته بندی آنها9/0±19/4 به ترتیب از عوامل سازمانی، دستور دارویی، فردی و محیطی بالاترین میانگین را به خود اختصاص دادند. میانگین امتیاز فهرست بازبینی بخش ها، بیانگر وضعیت نامطلوب بود( میانگین 4). سر و صدای زیاد محیط، خارج کردن قرص ها از بسته بندی آنها، عدم امکان تنها بودن پرستار در حین آماده کردن داروها و عدم وجود دستبند آلرژی برای بیماران، مهمترین عوامل مربوط به تجهیزات و محیط بودند.   نتیجه گیری: عوامل سازمانی و محیطی به طور بالقوه زمینه ساز بروز خطاهای دارویی و به خطر افتادن امنیت بیمار در دارو درمانی می‌باشد.